and so it begins... (week 1)

maandag 27 augustus

Ja ja, ik weet dat het al 22 september is en dat dat betekent dat ik al bijna een maand in Bangkok ben. Toch begin ik met een blogpost over de eerste week (met het plan om elke week een update te geven). Ik stapte op maandag 27 augustus 2018 de auto in samen met mijn ouders, mijn zus Sol, mijn vriendin Robin en mijn grote SUITSUIT koffer (credits naar de hockeygirls). Een kort ritje bracht ons op Schiphol waar de rest van de vriendenclub stond te wachten. Eerst maar even m'n koffer inchecken en dan pas gedag zeggen. Dit ging iets minder soepel, want zoals ik zei: mijn grote SUITSUIT koffer. Heel groot. En dus ook te zwaar. Dit wist ik thuis al wel, maar ik hoopte toch stiekem dat ze een oogje dicht konden knijpen bij de balie. Helaas. Midden op Schiphol de koffer open en de make-up remover, het boxje, de shampoo en conditioner, alle zware dingen eruit. De tweede keer werd de koffer (die nog steeds met 0.5kg te zwaar was) wel goedgekeurd. Het angstzweet was me al uitgebroken en dus besloten we even een koffietje (of fristi) te doen met de hele groep. Nog even kletsen en lachen met z'n allen, ik wist dat ik zo weg moest, maar wilde het graag even rekken. Toen was toch echt het moment daar en brak daar het vervelendste moment van reizen aan: afscheid nemen. De nodige knuffels, tranen en zoenen verder liep ik door de deuren waar de vrienden en familie toch echt uit het zicht waren. Nu ging het echt beginnen.

13.15 zou ik vliegen. Papa had al gezien dat ik een kwartiertje vertraging had, no big deal. Ik nog even op zoek naar wat water en make-up remover (aangezien ik een van de weinige varianten waar ik niet allergisch voor ben had achter gelaten). Helaas, alleen geslaagd voor water en maar snel naar de gate zodat ik het vliegtuig zeker niet zou missen. Wachten. Heel lang wachten. Er stond dat het vliegtuig nog steeds om 13.30 zou vertrekken, maar dat leek me sterk aangezien het onderhand al 13.15 was en we nog steeds niet mochten baarden. Om 2 uur zat ik pas in het vliegtuig en een halfuur later begon het vliegtuig eindelijk te bewegen. Fuck. Ik had een overstap op Moskou, maar daar had ik maar 1.50 uur voor, ging ik dit nu wel halen? Oh well, eerst maar even chillen deze vlucht en genieten van de vrije stoel naast me.

Het vliegtuig begint te landen en ik weet dat ik als een gek moet proberen m'n overstap te halen. Ik begin al te stressen. Normaal gesproken vind ik het altijd heel vervelend als mensen meteen opspringen zodra het vliegtuig is geland, maar deze keer moest ik wel. Ik wist dat het vliegtuig in dezelfde terminal zou arriveren als m'n overstap, maar ik had er niet op gerekend dat we nog met een busje van het vliegveld naar die terminal gebracht moesten worden. Na nog meer angstzweet, wat sprintjes en geluk, toch de vlucht naar Bangkok gehaald.

Ik verontschuldig me vast voor het lange verhaal, ik zie dat er al aardig wat zinnen zijn getypt. Daarom even een korte samenvatting van de tweede vlucht. Weer een lege stoel naast me. Lang. Geen slaap. Vies eten. Een man rokend in de WC. Omroep dat de rokende persoon in de WC door Russische of Thaise politie wordt aangepakt. Geland.

dinsdag 28 augustus

Ik ben er, BANGKOK! Oké, het is half negen. Eerst even een smsje naar de ouders zodat ze weten dat ik veilig ben, kunnen zij ook weer verder slapen. Dan de koffer ophalen. Grapje, de koffer heeft de overstap niet gehaald. Formulier invullen en als het goed is wordt ie morgen bij het hotel afgeleverd. Dan een taxi naar het hotel, ik weet dat ik meteen moet vragen of de meter aan kan, anders wordt je hoogstwaarschijnlijk afgezet. Maar, meneer wilt de meter niet aanzetten en biedt alsnog een goed prijsje aan, ik ben moe en zeg ja. Wat is nou een tientje voor een ritje van 40 minuten. Ik klaag niet. In het hotel was m'n kamer gelukkig al klaar en daar kon ik al in. Maar nog geen tijd voor slapen of douchen, want eerst maar schone kleding en toiletspullen kopen. Met de metro naar het centrum en mijn eerste indruk van de stad is: bloedheet en vies. De lucht is klam en benauwd, af en toe komt er een walm van het riool naar boven en ik weet niet hoe snel ik het verkoelde winkelcentrum in moet. Snel geslaagd en terug naar het hotel, douchen en m'n bed in. Eindelijk slapen. Ik bestel een pasta carbonara in de middag (roomservice is te goedkoop), kon het niet laten om m'n favoriete gerecht te bestellen. In de avond heb ik weer honger, maar nog steeds te lui en moe om op zoek te gaan naar eten. Ik bestel een Thaise curry, heel erg lekker, maar zo pittig. Moet ik toch echt aan gaan wennen...

Even de pepers uit de curry vissen

Koffer!!!

woensdag 29 augustus

Ik voel de jetlag. Slecht geslapen vannacht en aangezien ik klaarwakker was, Ajax gekeken. Ik word in de ochtend gebeld door de receptie, m'n koffer is er!!! Ik ga weer even het centrum in en loop rond in het winkelcentrum. Ik haal Thais eten, soort loempia's maar dan in sla gewikkeld. Vies, en hele pittige saus. Had gelukkig ook een salade gehaald, die is wel lekker. Contact met iemand die in Bangkok zit en die geeft me de gegevens van een agent voor m'n appartementen zoektocht. Verder veel series en bijslapen.

donderdag 30 augustus

Wat een slechte nacht. Ik viel om zes uur 's ochtends pas in slaap, dus was ook pas in de middag wakker. M'n stageplek mailt me dat ik moet checken of m'n visum-stempel wel voor het juiste visum is bestemd. Nee, dat is het niet. Ik heb een stempel gekregen voor 30 dagen terwijl m'n visum toch echt geldig is voor 90. Vandaag op zoek naar een immigratie bureau. Na 1.5 uur lopen eentje gevonden, maar Engels spreken is lastig en ze sturen me door naar een ander bureau buiten de stad. Dat is wel al dicht, dus kan morgen pas. Ik wil niet nog een avond op m'n hotelkamer te zitten dus ik besluit naar het dakterras te gaan en een cocktail te drinken, heerlijk en een geweldig uitzicht. 'S avonds is de stad toch wat mooier.

vrijdag 31 augustus

Ik moet uitchecken bij het hotel. M'n koffer laat ik staan want ik pak de taxi naar het immigratie centrum, zo'n 40 minuten rijden. Ik wil de taxi-chauffeur betalen maar hij zegt dat ik dat kan doen als hij me ook weer ophaalt straks, ik zeg dat ik niet weet hoe laat dat is en hij besluit dat ik hem moet bellen. Fout van de dag. Ik zit te wachten tot ik aan de beurt ben, en zodra ik bijna mag is het 12 uur. Dat betekent dat er een uur pauze is, of we de zaal willen verlaten. Het zit niet mee, maar gelukkig is het ontzettend groot en zijn er allemaal eettentjes. Na de lunch ben ik snel aan de beurt. Ondertussen had de taxichauffeur al gebeld of ik klaar was, maar hij snapte denk ik niet dat ik zei dat ik nog een halfuur nodig had. Hij stond ineens voor m'n neus, best wel creepy. Ik heb in ieder geval de juiste stempel in m'n paspoort en ik neem de taxi weer terug. Daar krijg ik voor het eerst te maken met de crazy verkeersdrukte van Bangkok. We staan onwijs lang in de file en als we er eenmaal zijn kom ik erachter dat ik wat ik dacht al waar was. De taxichauffeur wilt dat ik betaal voor alle uren dat hij heeft 'gewacht' tot ik klaar was bij het immigratie centrum. Gelukkig kan ik wat van de prijs afhalen, maar alsnog weet ik dat ik te veel heb betaald. Dom. Ik pak m'n koffer en een andere taxi (die wel op de meter gaat) en ga naar m'n tweede hotel. Op Khao San Road, de uitgaansstraat van de stad. Ik duik de Maccie in (zo slecht), want ik heb zoveel zin in kipnuggets hihi. Ik spreek af met m'n enige contact in Bangkok hier en hij haalt me op met z'n scootertje. Hij laat me heel Bangkok zien en we drinken een biertje aan de rivier. Leuk! Eindelijk echt iets doen en een beetje contact met iemand. Ik maak het niet te laat want morgenochtend heb ik een bezichtiging!

Immigratie centrum

Nieuw bed

zaterdag 1 september

Een bezichtiging dus. En wat een mooi appartement. Het staat natuurlijk wel helemaal leeg, wat betekent dat ik alles (pannen, dekens, kussens, keukengerei etc.) moet kopen. Het zwembad en de gym maken het plaatje af en ik wil hier onwijs graag in. Helaas ligt de prijs iets te hoog en willen ze dat ik 5 maanden teken, ik denk niet dat dat handig is. Ik FaceTime met papa en mama (die weten altijd wat te doen) en omdat ik me niet goed voel blijf ik de middag in ed. 'S avonds loop ik door de straat en bekijk alle marktjes en eettentjes. Schorpioenen op een stokje, tattoos, tasjes, kleding, je kan het allemaal krijgen. Ik besluit niks te kopen, zeker nadat de man van de tattoos me boos vroeg waarom ik zo wit was. Ik eet kip met rijst en vraag of het niet zo pittig mag. Gelukkig luisteren ze, ik vind maar 5 pepers. Wel onwijs lekker. Ik drink een drankje en ga m'n kamer weer in. Morgen weer op tijd uitchecken.

Zwembad van het appartement

Genieten van de Thaise keuken

zondag 2 september

Weer wisselen van hotel. Ik wilde het weekend graag in het uitgaansgebied zitten omdat ik dat gezien wilde hebben, maar het is heel erg ver van m'n stage af en dus moet ik iets anders zoeken. Ik vind een hostel op 5 minuten loopafstand van EXO Travel (stageplek) en boek een privékamer zodat ik gewoon normaal kan slapen voor m'n eerste grote dag. Voordat ik naar het hostel vertrek bezoek ik het paleis, want dat ligt hier in de buurt. Ik besluit te lopen en de stad te verkennen, weer een fout. Na bijna twee uur lopen loopt het zweet over m'n rug en dan ben ik nog niet eens bij het paleis. Het was het wel waard, onwijs mooi! Nu alleen niet heel lang rond gelopen omdat ik wel kapot was. Een tuktuk terug naar het hotel en daar nog even gebruiken maken van het zwembad. Koffer pakken en door naar het hostel. Daar eet ik snel wat en kijk ik Ajax (yay). Ik val gelukkig een beetje op tijd in slaap, voor het eerst deze week.