het grote mensen leven



maandag 3 september

Vandaag was het zover! Mijn eerste dag op m'n nieuwe werkplek was aangebroken. De wekker ging al om 7.00 zodat ik zeker wist dat ik niet te laat zou komen. Al m'n spullen had ik al ingepakt en klaargelegd zodat ik niets zou vergeten. Douchen, nette kleding aan die ik met mama had geshopt in Nederland en de mooie schoenen die ik van oma had gekregen. Ik was er klaar voor. Ontbijten kon gratis in het hostel dus dat scheelde ook weer tijd en nadat ik alles 3 keer had gecheckt kon ik gaan. Ik had een kamer geboekt met badkamer voor 1 nachtje, zodat ik de eerste dag gewoon rustig kon doen, maar tot zaterdag heb ik er een zonder badkamer. Ik moest dus uitchecken en kon m'n koffer gelukkig laten staan. Vijf minuten lopen naar het gebouw (alsnog te lang vanwege de hitte) en door naar de 22e verdieping. Daar zag ik bij de receptie al twee meisjes zitten, 1 Thais meisje en 1 niet Aziatisch meisje. We werden met z'n drieën in een vergaderruimte gezet totdat iemand eerst het Thaise meisje en later ook het niet Aziatische meisje (later bleek ze Frans te zijn) kwam ophalen. Ik moest nog even wachten totdat Ruben, mijn supervisor, langskwam. Hij begon in het Nederlands te praten, maar ik merkte dat hij dat al heel lang niet had gedaan dus we gingen snel over op het Engels. Hij heette me welkom en vroeg of de reis goed was verlopen. Na een kort gesprekje over ditjes en datjes en een uitleg over het werk dat ik zou gaan doen, liepen we door het kantoor naar m'n eigen werkplek. Ik werd voorgesteld aan m'n collega's en werd neergezet naast een Colombiaans meisje van mijn leeftijd, Julieth. In het kantoor in Bangkok zijn er twee groepen, EXO Group en EXO Thailand. EXO Group verzorgt de gehele business van EXO. De marketing, de financiën, het product en dat alles van alle 10 bestemmingen. EXO Thailand houdt zich bezig met alles dat te maken heeft met het reisbureau in Thailand. Ik werk bij EXO Group, waar ook bijna geen Thaise mensen te vinden zijn. De mensen op het kantoor komen uit allemaal verschillende landen. De oprichter is Frans, de CEO is Brits, mijn supervisor is Nederlands (soort van) en er werken mensen uit Amerika, Australië, Mauritius en Singapore. Een ontzettend multi-cultureel bedrijf dus, superleuk!

Op maandagen hebben we om 9.00 uur altijd een meeting. Ik word vandaag geïntroduceerd en iedereen vertelt waar hij of zij deze week aan zal werken. Op dit moment ligt de focus op de brochures die gemaakt worden, maar ik mag deze week foto's gaan sorteren. Er zijn zo'n 30,000 foto's die allemaal onder één of meerdere categorie vallen. Een foto hoort bijvoorbeeld onder het kopje 'Thailand', en kan dan ook weer ondergeschikt worden in de stad of het eiland van waar de foto is genomen. Ook kan ik de foto's plaatsen onder kopjes als 'boot', 'strand', 'dieren' etc. Dit is heel saai werk en het was dan op een gegeven moment ook moeilijk om de oogjes open te houden. Maar aangezien dit de eerste keer is dat ik in Azië ben, is het wel heel leuk om te zien wat elke bestemming te bieden heeft. Ik leer meer over welke steden bij welk land horen, hoe sommige eilanden eruit zien en over de tours die EXO aanbiedt. Er zitten ook hele gave, mooie foto's tussen. Het werk kan slechter.

In de middag wordt ik meegenomen voor lunch. 5 minuutjes lopen hier vandaan zit een soort foodhal. Een met zeil overdekte plek waar allemaal kleine marktjes staan die hun eten of drinken verkopen en allemaal tafels met plastic stoeltjes waar veel Thaise mensen hun maaltijd nuttigen. Ik vind het nu al leuk. M'n collega's vragen of ik van pittig eten houd en ik vertel dat ik een echte Hollander ben - aub geen pittig eten. Ik word gestuurd naar de rijst met kip en voor nog geen euro haal ik een vol bord. Ik lunch tussen de managers en iedereen maakt een praatje met me, gelukkig zijn ze allemaal heel open en aardig. Het is bloedheet in de tent en ik ben niet de enige die daar last van heeft. Er wordt verteld dat het normaal niet zo warm is omdat ze voorin in de tent zitten, dit is wel heel erg. Ik haal nog koffie met Denise (uit Singapore) en daarna lopen we weer terug. Ik neem weer plaats achter de computer en begin weer met plaatjes kijken.

Om half 6 is de werkdag om en is het onwijs hard aan het regenen (superfijn zo'n regenseizoen). Blijkbaar is dit de laatste dagen elke keer om dit tijdstip. Ik praat nog wat met de Franse stagiaire, ben heel blij dat er nog iemand is van mijn leeftijd die in hetzelfde schuitje zit. Ze vertelt me over plekken die ze wilt bezoeken en we hebben het erover dat we samen in de weekenden wat kunnen doen. Fijn dat ik niet meer alleen ben! Ook voegt ze me toe aan een Facebook groep waar appartementen voor korte tijd worden aangeboden. Iedereen op werk denkt mee over m'n zoektocht naar een plekje voor mezelf, dus dat is erg fijn! Ik besluit het weer te trotseren aangezien ik toch maar 5 minuten moet lopen en ik ga naar de 7/11 om een paraplu en een simpele maaltijd te kopen. In het hostel pak ik m'n spullen en verhuis ik naar de andere kamer. Lekker voor mezelf, alleen de badkamer delen. In de avond kijk ik nog wat series, laat ik het thuisfront weten hoe m'n eerste dag was en dan val ik weer (voor mijn doen) op tijd in slaap. 

dinsdag 4 september

De tweede stagedag. Nu wat minder spannend gelukkig. Ik mag weer de hele dag achter de computer zitten en foto's sorteren, yay. In de middag ga ik samen met Denise en Julieth naar een andere tent waar ze niet alleen marktjes met eten maar ook marktjes met allerlei spulletjes hebben. Er is iemand die brillen verkoopt (met compleet meetapparaat voor de ogen), een marktje met telefoonhoesjes en je kunt er kleding, luchtjes en allerlei andere gekke dingen kopen. Elke dag zitten er andere kraampjes en kun je weer wat anders halen. Ik koop niks maar kijk wel m'n ogen uit. Na weer een bord met kip en rijst voor een euro naar binnen te hebben gewerkt lopen we weer terug. 

De dag gaat voorbij en ik doe weer de hele dag hetzelfde. Rond half 6 regent het inderdaad weer, maar deze keer heb ik een paraplu en kom ik droog in het hostel. In de avond FaceTime ik met Robin en daarna haal ik weer wat te eten en ga ik slapen.

woensdag 5 september

Weer een stagedag, weer foto's uitzoeken. Niet met z'n allen lunchen maar ik haal wat in het gebouw dat naast ons zit. Een bagel met zalm, ik was de rijst met kip even zat. Via de Facebookgroep heb ik een oproep gedaan voor een appartement en meteen twee bezichtigingen. De eerste is 4 treinhaltes van m'n werk vandaan en de tweede 8. De eerste is goedkopen, maar de tweede is compleet nieuw. Beide hebben een zwembad en een kleine sportschool. Ik vind de appartementen mooi, maar kan nog geen keuze maken. Ik overleg nog even met de ouders. Vrijdag en zaterdag heb ik ook nog twee bezichtigingen staan, alhoewel deze of heel ver zijn, of een beetje armoedig. Ik eet Mexicaans in het winkelcentrum dichtbij m'n hostel en ga daarna weer m'n bed in.

Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Appartement 1
Zwembad bij appartement 1
Appartement 2
Appartement 2
Appartement 2
Appartement 2
Appartement 2
Appartement 2
Appartement 2
Gym bij appartement 2
Zwembad bij appartement 2 (nu nog zonder water)
Uitzicht vanaf het zwembad bij appartement 2


donderdag 6 september

Ik heb besloten om toch het duurdere, mooiere appartement te kiezen. De zoektocht is eindelijk over! Na werk heb ik afgesproken met de eigenaar en de agent om het contract te tekenen. Ik hoef gelukkig maar 1 maand borg te betalen en zaterdag kan ik het appartement in en krijg ik de sleutel! De afspraak was in een mega groot winkelcentrum dus na het tekenen van het contract besluit ik nog wat rond te lopen. Een H&M, Brandy Melville en andere bekende zaken zijn hier allemaal te vinden. Ik voel me weer een klein beetje thuis, maar koop verrassend niks. Ik eet in een restaurant (lonely soldier) en dan is het alweer tijd om naar het hostel terug te keren. Lekker slapen, deze keer met de gedachte dat ik over twee nachtjes in m'n eigen appartement lig!

Een bekende
Lonely soldier uiteten

vrijdag 7 september

Weer week werkdag vol met foto's. Ik heb afgelopen maandag een mail gekregen over m'n exchange. Ik moet 5 keuzes opgeven van scholen waar ik m'n tweede semester wil doorbrengen. Dit begin na m'n stage en is dus in een ander land. Het is geen stage maar ik volg gewoon lessen. Ik weet nog niet helemaal welke landen ik kies. Op nummer 1 en 2 staan Australië. Daar ben ik drie jaar geleden toch wel verliefd op geworden en ik wil graag terug. De kans is wel erg klein, want de keuze wordt bepaald door een ranking. Hoe hoger je cijfers en hoe meer je naast de studie hebt gedaan, hoe groter de kans dat je wordt gekozen. Sommige scholen hebben maar 1 of 2 plekken (zoals Ausstralië), maar sommige bieden meer plekken. Na wat overleg met vrienden en familie besluit ik de volgende top 5 op te geven: 
1. Melbourne, Australiê
2. Queensland, Australië
3. Nice, Frankrijk
4. Dubrovnik, Kroatië
5. Milaan, Italië
Nu in spanning afwachten, de uitslag komt eind september/begin oktober! 

Na m'n stage loop ik weer naar het winkelcentrum om wat rond te lopen en alvast te kijken naar spullen die gekocht moeten worden voor het appartement. Ik haal een Mexiaanse bowl en eet deze met m'n serie in bed op. Onwijs spannende vrijdagavond zo. Maar ik wil een beetje op tijd slapen, want morgen is verhuisdag!

Het was lekkerder dan dat het eruit ziet

zaterdag 8 september

Moving day!!! Ik heb gisteravond m'n meeste spullen al ingepakt zodat ik in de ochtend een beetje rustig kan doen. Ik ontbijt, douche, pak de rest en check uit. Een taxi besteld via de Aziatische Uber en op naar het appartement! De sleutel wordt me overhandigd en de eigenaar heeft nog een TV en een kookzet voor me geregeld. Ook heeft ze wat pannen een deken en kussens gehaald. Ik ben gelukkig! Vrijwel direct ga ik naar het winkelcentrum om inkopen te doen. Nog wat pannen (die niet op inductie blijken te werken, slim), bestek, glazen, een mixer (want smoothies zijn nodig), borden, bakjes, een snijplank, kledinghangers, handdoeken en een prullenbak. Nog wat kleine boodschappen doen en dan met twee mega tassen de trein in terug naar het appartement. Daar alles uitpakken, het bed opmaken en m'n koffer nu helemaal uitpakken. In de middag facetimen met papa en mama en ik laat ze m'n nieuwe plekje zien. In de avond ga ik nog een keer naar de supermarkt om wat meer boodschappen te doen en vervolgens vergeet ik m'n telefoon daar. Note to self: nooit boodschappen doen 5 minuten voordat een winkel dichtgaat, dat levert stress op wanneer je er iets vergeet. Vrij erg in paniek besluit ik terug te gaan naar het appartement, m'n laptop te pakken en een taxi te pakken naar het hostel. Ik heb geen wifi thuis, maar in het hostel wel dus besluit ik daar even te gaan zitten en aan papa te vragen waar m'n telefoon is (hij kan dat zien op z'n telefoon, thanks Apple). De telefoon ligt gelukkig nog in het winkelcentrum dat nu al een uur is gesloten, die is dus niet meegenomen door iemand. Ik spreek met papa af dat ik morgenochtend naar de supermarkt ga om m'n telefoon op te halen en hij zet de wekker om te wachten op een geruststellend appje. Ik ga wat minder in paniek weer naar huis en na een filmpje op de iPad val ik in slaap.



Went shopping

Daar lag m'n telefoon, zonder mij :(


zondag 9 september

De wekker van de iPad heeft gelukkig gewerkt en in de ochtend ga ik terug naar het winkelcentrum om de telefoon te halen. Op internet stond dat het complex open ging om 10 uur, maar dat blijkt een halfuurtje later te zijn en ik kan alleen maar denken aan papa die al wakker is en wacht op een appje. Ik kan hem niet laten weten dat het langer duurt dus ik ben weer gestresst. Om half 11 gaan de deuren open en weet ik niet hoe snel ik naar de supermarkt moet lopen. Ik ga naar de balie en YES, ze hebben m'n telefoon gewoon voor me bewaard. Ik ben weer een gelukkig mens. Papa kan naar bed en ik ga weer terug naar huis. Het is hondenweer dus ik blijf de hele dag binnen. Voor het eerst gebruik gemaakt van de gym, met een heerlijk uitzicht. Eindelijk weer gesport, echt gemist. Na een fijne douche, lekker met een wijntje op de bank wat series kijken. Dit weekend niet echt de stad verkent. L'or, de Franse stagiaire, moest naar Laos voor haar visum dus ik had nog geen maatje en bovendien was ik druk met verhuizen. Morgen begint weer een nieuwe stageweek, hopelijk wat leuker werk en voor het eerst met de trein daarnaartoe. 

Uitzicht vanaf de gym


De eerste stageweek zit erop en de spanning is weg. Ik werd echt heel fijn ontvangen door iedereen die wel een praatje met me heeft gemaakt. De sfeer is heel goed, het werk nog niet heel uitdagend, maar dat komt vanzelf. Ook heel chill dat ik een eigen plek heb gevonden. Geen badkamer meer delen en weer gewoon koken en dus 'normaal' eten! Volgende week hopelijk weer een gezellig weekje werken en in het weekend wat meer bekijken. Ik heb er zin in. Tot volgende week. Joe 

Comments

Popular posts from this blog

Bye Bangkok

Happy New Year!

Full Moon Party!